در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد شده فرموده است:«پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند،و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتی از جانب خداوند(عافیت) و چیزی زاید بر آن(سود در تجارت)بازگشتند،و هیچگونه بدی به آنان نرسید.»

۲.در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ‏ مِنَ الظَّالِمِینَ» (انبیاء/۸۷) پناه نمی برد.زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است:«پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده،از اندوه نجات دادیم و همین گونه مؤمنین را نجات می‌بخشیم.»

۳.در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده،چگونه به ذکر«اُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ» (غافر/۴۴) پناه نمی‌برد.زیرا خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است:«پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.»

۴.در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیبایی‌های دنیاست چگونه به ذکر«ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ» (کهف/۳۹) پناه نمی‌برد،زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است:«مردی که فاقد نعمت‌های دنیوی بود،خطاب به مردی که ازنعمت‌ها برخوردار بود)فرمود:اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می‌دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.»

بحارالانوار،ج۹۰،ص۱۸۴ و ۱۸۵،به نقل از کتاب خصال شیخ صدوق