دلگـرمی او علـی و  زهـرا باشد

 در فتـنـه آخـر الــزمان راه نجـات

بر شمع شب تار کسی پف نکنم

پیش رخ تـو صحبت یوسف نکنم

 هر کس که زند دم از عدوی تو علی

اگـر مست از مـی کوثـر نگردی

دل آسوده تـو در محشر نگردی

 الا  ای دشمن زهـــرا بـه دوزخ

به محشر جنب و جوشش را ببیند

 تمام فکــر و هوشش را ببیند

 عدوی مرتضی و جنت حق؟

با شهپر جبریل برابر باشم

 گر خاک در خانه ی حیدر باشم

 من عاشق حیدرم محال است محال

مـرا از کودکی می گفت مادر

مبـر بر لب به غیـر از نام حیـدر

 اگر خواهی شود شیرم حلالت

جـز بـر در عشـق نوکری بی معناست

 رفتن به سـرای دیگــری بی معناست

 وقتی که علی ز دشمنش بیزار است